به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه از استادان حوزه علمیه قم، به مناسبت رویدادهای خرداد ماه در انقلاب اسلامی به ویژه سوم، چهارم  و چهاردهم و پانزدهم آن  به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیرًا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون.َ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر گاه با فوجی (از دشمن) مقابل شدید پایداری کنید و خدا را پیوسته یاد آرید، تا رستگار گردید.
ماه خرداد، شهر الله مقاومت انقلابی است؛ سوم و چهارم آن، همانند ماه و خورشید در سپهر استقامت ایران اسلامی، تابان و درخشانند و چهاردهم و پانزدهم آن، عروج سالکان و امام مقاومت، خمینی کبیر است. سوم خرداد به مثابه تاسوعای دفاع و چهارم خرداد به منزله عاشورای پایداری است.
باری، مبدا هر مقاومت مقدسی کربلا و مقصد آن، عزت و افتخار حسینی و متنعم شدن از خان «یا لیتنی کنت معکم» است.
 آوازه جهان گستر دیار دزفول تنها نشات گرفته از روزهای جهاد و شهادت نیست؛ دزفول، مهد اجتهاد و حکمت و فقاهت هم هست؛ فرزانگانی چون خاتم المجتهدین شیخ اعظم انصاری و ابرقهرمان مبارزه با انگلیس خبیث، آیت الله العظمی سید عبدالحسین لاری دزفولی و آیات معظم معزی، نبوی، سبط الشیخ انصاری و شهید عبدالحسین سبحانی و نیز خیل شاعران و شوریدگان عارف پیشه، چون علامه ضیایی و حکیم کاشف دزفولی و جولای دزفولی و سرباز گمنام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، سر سلسله عرفانی فقیهان و حکیمان دو سده اخیر در حوزه های علمیه نجف و قم.
 آری، بر محراب این دیار، اجتهاد و جهاد، حکمت و فقاهت، نمایان و از دیر زمان بر تارک پر طراوت آن، درخشنده است و در آینده به حول الهی جاودان خواهند ماند.
باید یاد کنم از استاد و مرادم آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی پیر سالکان مقاومت و علامه مخبر دزفولی عالم مقاومت که مملو از معرفت و تواضع و مردم داری و اخلاص بودند.
گویی پیوسته در دزفول، دو رود به موازات هم جاری بوده و خواهد بود؛ یکی رود دز، رود آب و آبادی و دیگری رود عشق و محبت، رود ادب و فرزانگی.
پدران و مادران این دژ دلاور پرور، با دستان سبز خود، دو هزار و ششصد ستاره سرخ را در هشت آسمان دفاع مقدس، جای داده اند و هزاران جانباز و آزاده را بر تارک تاریخ مقاومت ثبت کرده اند. بدین سان، طعم شیرین شهد شهادت و ایثار هنوز هم شور شیرین شهر مقاوم ماست.
 این حلاوت بهشتی، هر از چند گاهی در بازگشت سروی با نشان یا لاله ای بی پلاک از باغ مردمی، ظهور می کند. این شهد در تقدیم هشت شهید مدافع حرم و در عروج پیشکسوتی از مجاهدان میدان ایثار و سلامت در کام شهر تکرار گردید؛ زیراکه مردم قهرمان شهرمان به ویژه نسل بصیر و جوان آن از هر قومیتی، در عین وحدت و اخوت انقلابی، سلوک آن اسطوره های پارسایی را پیشه خود ساخته اند و مگر نه این است که به گفته سردار دلها شرط شهید شدن، شهید بودن است «و ما بدلوا تبدیلا».
اینک به پشتوانه فرهنگ ناب اهل بیت علیهم السلام که عصاره آن شعار «ما میتوانیم» است، فرزندان ممتاز این خاک نخبه خیز و پایتخت مقاومت دزفول تا رتبه های جهانی و کشوری، در ساحت حوزوی و دانشگاهی، ادبی و هنری، نظامی و اجرایی، اقتصادی و ورزشی، بالا رفتند و از دامان مردمی نمونه، فاتح قله های افتخار شدند و بیرق عزت این شهر پایدار را بر افراشته تر ساختند.
سخن پایانی، یادآوری سپاس و شکرانه مقام معظم رهبری از مردم قهرمان دزفول در دوران دفاع مقدس و سپاس این مسکین و کمترین است از همه خدمتگزاران و مردم شهیدپرور شهرستان دزفول که هر ساله یاد روز دزفول، روز مقاومت و پایداری را در چهارم خرداد زنده نگه می دارند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
عبدالحسین خسروپناه دزفولی
طلبه حوزه علمیه قم و ارادتمند رزمندگان دفاع مقدس و شهیدان و ایثارگران و جانبازان جبهه مقاومت
چهارم خرداد ۱۴۰۰